Boem… AU!

Een buil en een snee, maar wel een dappere meid

Eerder deze week was ik nog aan iemand aan het vertellen over de twee trips naar de Eerste Hulp die we met Alex gemaakt hebben toen hij iets kleiner was en op dat moment bedacht ik me dat we met Nova gelukkig nog niks aan de hand hebben gehad. Dat mag een wonder heten, want ze is van nature een behoorlijk wilde tante en haar stuiterbal van een broer maakt het leven er niet veel veiliger op.

Natuurlijk heb ik met die gedachten het noodlot over ons uitgeroepen, want vanmiddag was het BOEM en AU en hop, de auto in naar de Eerste Hulp. Nova was samen met Alex krijgertje aan het spelen en ze viel precies met haar hoofd tegen de hoekrand van het bureau. Boven haar oog zwol het direct flink op, alsof er een ei onder haar huid zat en bovendien had ze een kaarsrechte snee. Het zag er lelijk uit en het was moeilijk in te schatten hoe ver de zwelling zou ontwikkelen, dus dan maar liever het zekere voor het onzekere.

Een mooie plakker verdiend

Eenmaal bij triage vroegen ze of Nova na de val haar bewustzijn had verloren of had moeten overgeven en aangezien dat niet het geval was, was snel duidelijk dat ze geen hersenschudding had of een bloeding. Daarmee was haar geval duidelijk geen hoge prioriteit en uiteindelijk kwam na anderhalf uur een dokter om alles nog eens even te bekijken. De wond werd schoongemaakt om te zien hoe diep het was en daaruit bleek dat hechtingen ook niet nodig waren. We moeten de snee goed verzorgen en insmeren met antibiotica creme en dan zou ze er littekenvrij vanaf moeten komen. Verder heeft Nova een fikse buil die de komende dagen wel prachtige kleuren zal krijgen. We zullen maar af en toe een foto maken zodat ze later kan zien dat ze haar eerste echte ‘oorlogswond’ te pakken had toen ze 14 maanden was.