Nova kijkt naar een babyfoto van zichzelf en zegt verrukt:
“I was ADORABLE!”
Alex staat in de hobbywinkel en wil heel graag een mecano-achtige bouwdoos van een machine hebben. De redenen die hij hiervoor aandraagt:
“Somebody else will buy it before we can get it.”
“My triceratops will be lonely. Nobody deserves to be lonely.”
“We will buy it now, then work very hard in our workbooks, and then build it.”
Papa zegt nog steeds nee.
Alex, zeer teleurgesteld: “But that was the best I could come up with…”
Alex probeert een vlieg te meppen, maar het beest is hem steeds te snel af. Uiteindelijk roept hij gefrustreerd:
“Misselijk rotbeest!”
Papa en mama hebben een drankje van Starbucks. Alex wil proeven en vindt het erg lekker. Na twee flinke teugen vindt mama het genoeg.
“Can I have some more?”
“Nou, Alex, laten we dat maar niet meer doen vandaag.”
“Why not?”
“Omdat koffie meer iets is voor grote mensen.”
“Why?”
“Omdat er iets in zit waar kindjes een beetje wild van worden.”
“What is it waar kindjes wild van worden?”
“Dat is cafeine. Dat zit ook in cola en daarom krijgen jullie ook geen cola.”
Alex moet even nadenken.
“Maar opa drinkt cola en hij wordt daar toch ook niet wild van?”
Alex wordt ’s morgens wakker.
“Did you know they discovered a new dinosaur? It has 6 legs and it’s called Ebunkulosaurus. It’s an omnivore. He had meat for breakfast and leaves for dinner.”
Nova heeft een idee wanneer bedtijd wordt aangekondigd.
“I have an idea. Let’s take Alex to bed, read a story, brush teeth and then I come back down to watch tv with mom and dad.”
Papa en de kinderen spelen met de ballen in de tuin. Alex wordt in zijn gezicht geraakt en valt huilend op de grond.
Papa loopt naar hem toe, steekt vijf vingers op en vraagt hoeveel vingers Alex ziet.
Alex: “Four fingers!”
Papa: “Hoeveel vingers zie je echt?”
Alex: “With my hurt eye, I see one finger less.”
Alex bouwt een nieuw Lego project en papa is zijn helper. Wanneer papa heel even wegloopt, wordt hij al snel teruggefloten.
“Papa, I need something uitvogeld!”
We rijden door de stad. Nova ziet een man lopen zonder shirt. Nova:
“Look! He’s not even wearing a shirt! That’s not responsible!”
Alex voegt er ook nog iets aan toe:
“That’s nasty!” Nova:
“And I can see his underpants!”
*gevolgd door oorverdovend gegiechel van allebei*
Alex vertelt ademloos over een nieuw spel dat hij bij zijn nieuwe juf op de iPad speelt. Het gaat om het welbekense MineCraft. Papa installeert het spel op de Kindle van Alex, maar doordat zijn speeltijd van de dag (beperkt tot 30 min) er bijna op zit, heeft hij maar 3 minuten over om ermee te spelen. Hij moet tot de volgende dag wachten tot hij er weer mee aan de slag kan. Wanneer de volgende ochtend de wekker gaat, vliegt Alex uit bed en rent naar beneden.
“I think I need some exrcise before breakfast!”
(Natuurlijk moest hij toch eerst ontbijten voor hij mocht spelen)
We zijn aan het eten. Er landt een vlieg op Alex zijn bord. Hij trekt een vies gezicht.
“Can I still eat this?”
“Ik zag dat de vlieg net zijn voeten had geveegd.”
Alex neemt het voor waarheid aan. Even later wil hij het toch nog even zeker weten.
“Are you sure he wiped his feet?”
Nova heeft een tekening gemaakt. Het zijn een boel kriebels en mama ziet niet direct wat het voorstelt.
“Euh…wat heb je getekend?”
“It’s an octopus eating celery, silly!”
Tja, dat mama dàt niet zag!
Peperazzi Blog 