maart 2014 – Peperazzi Blog

Een, twee…DRIE!

Helemaal genieten van haar feestje en lekker gegiecheld met Sarah.

Pats, boem en ineens is het zover: Nova is 3 jaar oud! Wanneer het precies gebeurd is, weten we niet, maar dat ienie mienie baby-meisje is nu een peuter van formaat, met een krachtige eigen wil en een grote liefde voor alles wat met prinsessen te maken heeft. Haar grote broer heeft er af en toe heel wat mee te stellen en niemand gelooft dat, want zodra we hier de deur uit gaan is ze poeslief, behulpzaam en zeer welgemanierd.

Dat kwam goed van pas afgelopen zaterdag, toen we haar eerste, echte verjaardagsfeestje vierden bij East Main Arts, een schildersatelier waar je ook verjaardagsfeestjes kunt organiseren. We hadden in totaal 11 kindjes die allemaal kwamen schilderen en we waren heel benieuwd hoe dat zou gaan met een hoop peuters en kleuters. De tafels stonden klaar, er waren speelruimtes om de ukkies bezig te houden tussen de bedrijven door en wij hadden eten meegebracht voor groot en klein. De verjaardagstaart werd nog even een spannend verhaal, maar we hadden uiteindelijk alles precies op tijd klaar staan en alle gasten waren gekomen.

Na een tijdje spelen en met mooi gelakte nageltjes zaten de kinderen uiteindelijk om de schilderstafel heen. De meisjes kregen allemaal een kroon, de jongens hadden diverse onderwerpen zoals een step, auto of zeilboot. Ze kregen allemaal een schort om, een bakje met kleuren verf en kwast in de hand. Na enkele instructies van mevrouwen Ellie en Amy mocht er dan geschilderd worden en dit ging verrassend goed! De kleintjes amuseerden zich prima, en er werd eigenlijk behoorlijk netjes gewerkt. De meisjes kregen nog pailletjes om in de verf te drukken, de jongens waren op dat moment klaar en in de speelruimte om gek te doen met een of andere buis die ze cadeau hadden gehad (in plaats van de kroon en staf die de meisjes hadden gekregen).

Terwijl de kunstwerkjes lagen te drogen, gingen alle kindjes aan een ronde tafel zitten, Nova op een speciale prinsessenstoel, en was het tijd voor taart. We hadden Mrs. Dixon weer een taart laten maken en ze had er iets moois van gemaakt met een kroon van suikerwerk. Nova had nog moeite om de kaarsjes uit te blazen maar gelukkig kwam papa te hulp. Ze genoot van het verjaardagslied en al haar vriendjes om zich heen en heeft heerlijk van de taart gesnoept en alle andere dingen die er nog te eten waren. Na nog meer spelen was het tijd voor cadeaus. Ellie en Bella waren erg behulpzaam met het helpen openen van de cadeaus; Nova besefte maar half dat al die mooie dingen voor haar zijn. En zo kwam er zoetjesaan een eind aan de festiviteiten. Alle kinderen kregen een zakje mee naar huis met wat lekkernijen en speeltjes erin en wij keerden huiswaarts met een auto vol speelgoed en wat er van het eten nog over was. Nova viel al snel in slaap, het is toch een behoorlijk emotionele belevenis voor zo’n dreumes. Maar wat heeft ze het naar haar zin gehad!

Ook prinsessen Elsa en Anna en ballerina Barbie zijn aan het kasteel toegevoegd

En ja, we hebben het wel al gevierd, maar echt 3 is ze pas op 1 april. De verjaardagskaarten komen een voor een binnen en ze glundert helemaal als ze weer zo’n kleurige envelop open maakt. Op zondag hebben we met opa en oma het ‘grote’ cadeau uitgereikt, een Disney prinsessenkasteel met 7 prinsessen erbij (Assepoester, Ariel, Belle, Sneeuwwitje, Merida, Tiana en Rapunzel) en zelfs Prince Charming. Nova is een echte poppenmoeder en sloot de prinsessen en hun kasteel direct in haar hart. Nadat ze eerst volop met het kasteel gespeeld had, zette ze Ariel en Tiana op een stoel aan de tafel in de speelkamer en speelde ze ‘picnic’. Ik denk dat het tijd wordt dat we met Nova eens een theekransje gaan doen met haar serviesje!

Dinsdag is onze meid dan officieel 3 en gaat ze trakteren op school. Dan is ze nog een keertje jarig en er staat een grote doos met zakjes chips klaar. Alex is alvast heel bezorgd dat er misschien wel niks voor hem overblijft. Maar hij heeft niks te mopperen, want ook hij heeft een cadeautje gehad: een Lego Trash Chomper uit de Lego Movie, die hij overigens bijna volledig zelf in elkaar heeft gebouwd, ook al is de leeftijdsindicatie van 8 tot 14 jaar. Het was kortom een feestelijk weekend bij ons thuis!

Patio, fase 2

Aan het eind van de dag staan deze spullen op de goede plaats.

Vanwege regen heeft het werk aan onze patio wederom vertraging opgelopen. Het gras was te nat dus hoewel het gisteren eigenlijk prima weer was, was het toch niet mogelijk om te werken. De zon heeft de boel gisteren wel voldoende opgedroogd om vandaag aan de slag te gaan. En er gaat als het goed is een heleboel gebeuren! Het gras ligt vol met bouwmaterialen en alle steunpunten worden vandaag gezet. Ook het dak gaat gebouwd worden, dus het wordt een lange dag voor de werkers. Morgen komt er opnieuw regen, dus hoewel de bedoeling was dat de patio aan het eind van de week klaar zou zijn, komt volgende week er ook nog bij. En dan moeten de UV-werende schermen nog besteld en gemonteerd worden, wat ook nog eens twee weken duurt. Maar goed, er zit vooruitgang in en we zullen eerst maar eens zien hoe het werk vandaag vordert.

11:22. De gaten voor de hoekpalen zijn gegraven en de palen zelf worden op maat gezaagd. Er is inmiddels meer vinyl verwijderd en er worden dikke planken tegen het huis getimmerd. Het ziet er nu natuurlijk helemaal niet uit, maar we hebben er vertrouwen in dat het tegen het eind van de dag een stuk beter oogt.

Update vrijdag 28 maart: Zo, de basis staat er! En wow, wat ziet het er goed uit. De hoekpalen en dus belangrijkste steunpalen zijn 15x15cm en gemaakt om de zwaarste stormen te weerstaan. In het dak zijn ook nog latten kruislings bevestigd om dezelfde reden. Het was gisteren een zonnige dag dus we konden al direct zien dat we schaduw hadden op een plaats waar dat voorheen absoluut niet het geval was. Alle bouwmaterialen die gisteren op het gazon lagen, zijn vrijwel allemaal gebruikt. Verschillende buren volgen het blijkbaar vanuit hun eigen huis (of tuin) en zijn al met de bouwvakkers komen praten omdat ze onder de indruk waren van het werk dat gedaan werd.

Zo ziet het er uit na het harde werk van gisteren. Een heel bouwwerk!

Voor volgende week maandag, dinsdag en woensdag staat goed weer op de kalender, dus hopelijk kan het werk dan weer hervat worden. Op maandag zou iemand moeten komen voor het dak en de shingles leggen, dan moet er een inspecteur komen om het bouwwerk te beoordelen (of het aan alle wettelijke eisen voldoet) en daarna kunnen ze de boel gaan afwerken. De schermen komen er dus op z’n vroegst over 2 weken pas in, dus tot die tijd wordt het een beetje behelpen met buiten zitten. Maar we hebben wel iets om naar uit te kijken!

Patio fase 1: voltooid!

Het raam is verplaatst. Alex zag dat het goed was.

Zo, het is half negen en de laatste werkers zijn vertrokken. Het plan voor vandaag was om het raam op de kamer van Alex te verplaatsen, zodat het niet in de knoei komt met het dak boven de patio. Het was een schitterende dag en er kon flink doorgewerkt worden. Eerst werd de binnenkant van Alex zijn kamer rondom het raam uitgebroken. Daarna zijn de kozijnen gestript. Aan de buitenkant werd het vinyl losgemaakt en deels weggehaald en isolatiemateriaal weggehaald of losgesneden. Er werd stevig gezaagd en getimmerd maar Alex gaf geen krimp en Nova, nadat zij uit school kwam, ook niet. (Alex was nog thuis vanwege streptokokkenfaryngitis die dinsdag bij hem is vastgesteld.)

Kijk een aan, ook aan de buitenkant zit het raam op een nieuwe plaats.

Op een gegeven moment kwam de grote ingreep: het verplaatsen van het raam. We waren buiten in de tuin, ook vanwege het mooie weer en natuurlijk omdat de kleintjes best nieuwsgierig waren naar al dat in en uit lopen. Maar tijdens het verplaatsen van het raam wilden ze toch liever dat we binnen bleven, voor de veiligheid, dus helaas heb ik daar geen foto’s van kunnen maken. Vervolgens kon er opgeruimd worden en was er een tweede team op komst, die nieuwe houten panelen kwam plaatsen en deze bepleisteren.

De eerste groep vertrok tussen 18.00 en 18.30 en de pleister-boys gingen aan de slag. Eerst de nieuwe panelen ertegen timmeren en daarna 3x bepleisterd en 2x opgeschuurd. Morgen komen ze nog een keertje terug om het af te werken en dan is ook dat gebeurd. Er komt morgen een elektricien om een stopcontact te verplaatsen en daarna is het even rustig tot dinsdag. Als het weer dan meewerkt, kunnen ze beton gaan storten en de rest van de week zien we dan de patio verrijzen. We kijken er enorm naar uit; de nieuwe tuinset staat al in de garage te wachten!

We zien er gat in

Al zo lang we in dit huis wonen, is onze vurige wens om een uitbouw te maken aan de achterkant van het huis en daar een patio te laten bouwen. Trouwe lezers van de blog weten inmiddels wel dat de zon in de middag precies op de achtertuin schijnt en dat het daar in de lente en zomer bijzonder warm kan worden, zelfs ondraaglijk heet. Een patio met zonneschermen kan in zo’n geval uitkomst bieden.

Welnu, na 4,5 jaar is het dan eindelijk zover. Vandaag wordt begonnen aan deze toch wel flinke klus! De eerste stap is niet eens in de tuin: op de bovenverdieping moet het slaapkamerraam van Alex opgeschoven worden omdat dit anders in de knel komt met het dak van de toekomstige patio. We hebben zijn kamer dus deels uitgeruimd zodat de werkmannen er goed bij kunnen. Een andere optie was om van zijn dubbele raam een enkel raam te maken, maar aangezien de kamer van Alex de grootste in het huis is, zou dat, zeker op donkere dagen, toch wel een behoorlijke aderlating zijn. En een belangrijke reden dan we voor dit huis hebben gekozen, is omdat het overal zo heerlijk licht is.

Je zou denken dat Alex zich bezorgd maakt om het feit dat er vandaag een enorm gat in zijn kamer wordt gemaakt, maar hij is er erg cool onder. Zijn grootste vrees is zijn verzameling stickers op de muur en dat die eraf moet als we straks zijn kamer opnieuw schilderen. We zullen zien of hij straks nog net zo rustig is als de power tools aan gaan! Ik zal mijn best doen om wat foto’s te maken zodat de veranderingen ook visueel te volgen zijn. Wordt vervolgd!

Maart roert zijn staart

Het adagio ‘maart roert zijn staart’ blijkt weer eens helemaal waar te zijn, want dit weekend was het op zaterdag een stralende 27 graden en op zondag heeft het de hele dag geregend. De temperatuur viel nog wel mee, maar die is vandaag, maandag, maar 2 graden, eveneens met regen. Wat een enorm verschil!

Nova wilde graag een puppy op haar snoet.

Gelukkig waren we zo slim om er zaterdag een leuke dag van te maken. In het kader van St. Patricks’ Day waren er diverse activiteiten, waaronder een Keltisch festival op een plantation nabij Charlotte. Het was een nieuwe bestemming en de festivalgrond lag diep verholen in een staatsnatuurpark. De Latta Plantation is gebouwd in 1800 door James Latta, een Noord-Ierse immigrant. Het is een katoenplantage geweest waar 37 slaven werkzaam waren. De plantage is nog enkele keren van eigenaar gewisseld voordat het in 1970 werd gekocht door een groep burgers die de historische waarde ervan inzagen. Na restauraties werd het voor het publiek geopend en nu worden er 35 verschillende dingen per jaar georganiseerd.

Een van die dingen is dus het Keltische festival van afgelopen weekend. Er werd traditionele muziek gespeeld, er werd gevolksdanst, je kon er in stijl eten (bijvoorbeeld haggis!) en er werden Highland Games gehouden. Natuurlijk was er ook een kleine boulevard vol koopwaar en gelukkig was er een kinderweide waar de kleintjes zich goed konden amuseren. We lieten hier de kinderen beschilderen, Alex een vlinder en Nova een puppy, waar ze de rest van de dag trots mee rondgelopen hebben. Na het bezoek aan de plantage zijn we gaan lunchen bij Chick-Fil-A, waar een speeltuin in zit, dus daar moesten de kinderen natuurlijk een poos driftig spelen. Op weg naar huis viel Nova 10 minuten voor thuiskomst in slaap. Daardoor miste ze de volgende stop op onze drukke zaterdag…

Bij onze buren verderop in de straat, de Jeffers, wordt traditioneel een St. Patrick’s Day feest georganiseerd en dat was afgelopen zaterdag. Het puilde uit en het was druk met vrienden en buren uit de omgeving. Ik was er samen met Alex naar toe gegaan terwijl Rob bij de slapende Nova bleef. Alex vermaakte zich kostelijk met de vele andere kinderen en met spelen bij de beek acherin de tuin van de Jeffers. Hij zag er een slang in het water zwemmen en dat maakte toch wel behoorlijk indruk. Het was leuk om iedereen te zien en het was echt een vrolijk feest, maar na een uur of anderhalf moesten we weer gedag zeggen om naar onze volgende activiteit te gaan.

Mannen in klederdracht vertelden verhalen uit vervlogen tijden.

Er was die avond nog een fundraiser van de school van Alex bij de Pizza Inn. Bij een van de lokale pizzarestaurants werkten de juffen een avond als serveersters en alle fooien gingen in de pot voor de school in Nicaragua, waar ze al het hele jaar voor aan het inzamelen zijn. Bij de Pizza Inn hingen ze met de benen buiten, dus we gaan er vanuit dat ze een goede opbrengst hebben gescoord. Het helpt ongetwijfeld ook dat de Pizza Inn 15% van de opbrengst van de avond doneerde aan het goede doel.

Bij thuiskomst was Nova nog klaarwakker (wat wil je, na zo’n dut) en Alex was naar eigen zeggen ook absoluut niet moe, dus we lieten hen nog naar de film Frozen kijken. Met moeite haalde Alex de aftiteling, en hij was tegen die tijd zo vreselijk moe dat het afwassen van zijn beschilderde snoet een heus drama werd. Gelukkig waren de tranen de volgende ochtend weer vergeten en zoals men zegt: ‘gelukkig hebben we de foto’s nog!’

Sleutelwerk

Deze vrolijke meid moet weer onder het mes.

Enige tijd geleden, tijdens een bezoek aan de pediater, merkte Nova’s dokter op dat haar buisjes aan het loskomen waren. Toen we een paar weken daarna bij de KNO arts waren voor een controle, bevestigde deze dat beide buisjes uit haar trommelvlies waren gekomen en diep in de gehoorgang lagen. Hij wilde dat we een timpanogram lieten maken, omdat hij dacht dat er vocht achter haar trommelvliezen zat. Dit bleek inderdaad zo te zijn. Het plan van aanpak was om na 6 weken terug te komen en een nieuw timpanogram te maken, zodat we konden zien of het vocht er nog zat, was opgelost of was verergerd.

Welnu, die 6 weken zijn voorbij gegaan en afgelopen maandag zat Nova weer in de stoel van de KNO arts. Het vocht achter haar trommelvliezen zat er nog en dus is het beste plan om opnieuw buisjes te laten zetten. Maar daar blijft het niet bij, want deze keer worden ook haar neusamandelen verwijderd. Deze staan in relatie tot de buis van Eustachius en kunnen veelvuldig zorgen voor oorontstekingen. Bovendien heeft Nova problemen met haar ademhaling en erg vaak last van (langdurige) verkoudheden, iets wat hopelijk opgelost kan worden door de neusamandelen weg te nemen. Wanneer het plaats moet vinden is nog niet duidelijk, maar het wordt wel een iets stevigere ingreep dan de vorige keer. Die arme meid…. maar hopelijk heeft ze daarna niet meer zo veel last van de typische winterkwalen!